سمت مشهد

من توی قطارم ...سمت مشهد 

گفت خودت رو گول نزن بخاطر مشکلات طلاق نیس که تو این زندگی موندی...عصبانی بودم خیلی عصبانی....

صبح که از عماد حدا شدم بغلش کردم جفتمون گریه مون گرفت از اینکه از هم جدا شدیم .... 

دلم براش تنگ شد ....

اونا که توی صحن میگردن و دلشون هوایی نمیشه... اونا که سردرگمی بین جمعیت توی حرم  مستشون نمیکنه 

اونا که ساعتها نمیتونن بشینن یه گوشه و دلشون آروم نمیگیره ... میدوننن چه خوشبختی  رو از دست دادن؟ نه چون آدم لذتی که نجشیده،  نداشتنش آزارش نمیده.....