تربیت فرزند متعادل
میگه یکی از دلایلی که انسانها بچه دار میشن اینه که "رشد" کنن.
بچه رشد میکنه و ما رو مجبور میکنه قبل اون رشد کنیم و بزرگ شیم.
رشد کردن باید متعادل باشه. دایرت واهر در تمام حوزه ها . نخواهیم که کودک خاص تربیت کنیم . خاص بودن یعنی در یک حوزه رشد داشتن مثل نوابغ ! و این یعنی رشد غیر متعادل !
برای اینکه بچه رو تربیت کنیم اول باید خودمون تربیت شیم.
باید بدونیم اصل و اصول زندگی ما چیه؟ چه چیزهایی برامون ارزشه ،جهت این زندگی به کجاست؟
رشد رو اگه مثل یه جاده ببینیم ،تربیت علامت گذاری این جاده س. جاده ایی که جهتش به سمت اصل و هدفی هست که دنبالشیم.
اگه زندگی جهت مشخصی نداشته باشه علامت گذاری اشتباه میشه. مثل اینکه تو جاده میزنیم گردش به چپ ، راننده میچرخه به چپ درحالی که باید میچرخیده به راست و از مسیر منحرف میشه. همه ی پدر و مادرها برای تربیت بچه شون زحمت میکشن اگه نتیجه نمیده چون جهت زندگی مشخص نیست.یکی از مشکلاتی که داریم اینه که تو زندگی ده ها اصل داریم درحالی که اصل باید یکی باشه !اصل یکی نیست و نمیدونم دنبال چی هستیم!
اگر آدم مذهبی و مسلمانی باشید طبیعتا میدونید اصول دین چیه؟ تو اصل نمیشه تقلید کرد خودت باید به باور برسی .یکی از اصول دین توحیده چقدر راجع به توحید تحقیق کردیم که به باور برسیم؟ در حد کتاب دینی دوم ابتدایی! که از تقلید هم کمتره! .
برگردیم به تربیت
تربیت با تشویق و تنبیه اجین شده . اما منظور از تنبیه چیه؟
به واژه های : تنبیه ، مجازات و کیفر توجه کنید. چه تفاوتی دارن؟
تنبیه به معنی هشدار و آگاهی دادن توام با تلخکامی هست
مجازات نتیجه منطقی عمل هست مثل ورزش کردن و سلامتی - سیگار کشیدن و بیماری ریه .
کیفر توام با خشونت هست مثل خشونت کلامی مانند تحقیر ، خشونت جسمی مانتد کتک خشونت شخصیتی مانند مظلوم نمایی و ایجاد احساس گناه و...کیفر مال مجرم است نه کودک.
حالا بیاید رشد رو بتن ببینیم تربیت رو قالب. بتن مایع است و سیال. اگر داخل قالب مناسب نریزیم هدر میره. تنبیه مال کیه؟ مال وقتی که کودک از قالب خارج شده. ارزشها رو زیر پا گذاشته.رد کردن ارزشها یعنی بیرون رفتن از قالب یعنی هدر رفتن که باید جلوش رو گرفت
ارزش مال حوزه خط قرمزهاست. رد کردن خط قرمز تنبیه داره.امانت داری ارزشه
مهارت مال حوزه اهمیت هاست . رد کردن اهمیت ها مجازات داره اما تنبیه هرگز ! درس خوندن مهارته،نخونی صفر میگیری. صفر گرفتن نتیجه منطقی عمله،بهش میگن مجازات
کیفر مال مجرمه.کودک نباید کیفر بشه(مامانت نمیشم،دیگه دوست ندارم، هیشکی قبولت نداره... اینا همه خشونت کلامیه)
اجازه بدیم کودک تو حوزه مهارت ها و اهمیت ها اشتباه کنه خطا کنه تا یادبگیره.شیر رو از یخچال ور داشت ریخت زمین؟ کمک کن پاک کنه . ارزشهاست که تنبیه بدون خشونت داره. مشکل جامعه ایرانی و غیر ایرانی اینه که نظام ارزشی مشخصی نداره
ادامه دارد....
(برگرفته از سخنان استاد سلطانی)
